رابطه ادراک تعاملات اجتماعی و سبک های شناختی یادگیری با تفکر انتقادی در دانش آموزان دختر دبیرستانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ادراک تعاملات اجتماعی و سبک های شناختی یادگیری با تفکر انتقادی در دانش‌آموزان دختر دبیرستانی شهر اهواز بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. بدین منظور، نمونه تحقیق شامل 250 نفر از دانش آموزان دختر دبیرستانی بودند که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. آزمودنی‌ها توسط پرسشنامه تعاملات اجتماعی گلاس (1994)، پرسشنامه سبکهای شناختی یادگیری کلب (1985) و پرسشنامه تفکر انتقادی ریکتس (2003) مورد آزمون قرار گرفتند. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه خطی استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد بین ادراک تعاملات اجتماعی در زمینه افکار مثبت (35/0)، با تفکر انتقادی رابطه مثبت و معنی‌دار و بین سبک شناختی یادگیری مشاهده تاملی (16/0) با تفکر انتقادی رابطه منفی و معنی دار وجود داشت. ولی ادراک تعاملات اجتماعی در زمینه افکار منفی (08/0-) و سبک های شناختی یادگیری تجربه عینی (05/0)، مفهوم سازی انتزاعی (07/0) و آزمایشگری فعال (06/0) با تفکر انتقادی رابطه معنی دار نداشتند. همچنین نتایج رگرسیون نشان دادکه بین متغیرهای پیش‌بین افکار منفی (به صورت معکوس) و افکار مثبت با تفکر انتقادی رابطه چندگانه وجود داشت و 16 درصد از واریانس تفکر انتقادی را تبیین کردند. همچنین نتایج نشان داد که افکار مثبت و افکار منفی به ترتیب قویترین پیش‌بینی کننده‌های تفکر انتقادی بودند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که افزایش ادراک تعاملات اجتماعی در زمینه افکار مثبت و منفی در ارتقای تفکر انتقادی کمک می‌نماید.